Biblijne proroctwa
10.1 Czym jest proroctwo?
Biblijnym proroctwem są słowa, które w imieniu Boga wypowiada mężczyzna lub kobieta (mająca właściwą postawę i zajmująca należne jej miejsce, jak np. Debora). Prorok otrzymuje wiadomość od Boga i przekazuje ją odpowiedniej osobie. Tak na przykład Bóg powiedział kiedyś do Jeremiasza: „Oto wkładam moje słowa w twoje usta… Ty więc przepasz swoje biodra, wstań i mów do nich wszystko, co Ja ci każę” (Jer. 1,9.17). Proroctwo często zaczynało się słowami: „Tak mówi Pan” (por. Izaj. 10,24; 28,16).
10.2 Jaki jest cel proroctwa?
Proroctwo nie jest przekazywane po to, aby zaspokoić ludzką ciekawość dotyczącą przyszłych wydarzeń - ono zresztą nie zawiera jedynie opisów dotyczących przyszłości (por. Agg. 1). Zadaniem proroctwa było objawienie słuchaczom Bożej woli w celu osiągnięcia co najmniej dwóch rzeczy:
● zmiany ich obecnego postępowania. Przykład: Jeśli Pan mówi do nas: „Ja przyjdę wkrótce, a moja zapłata ze mną”, to pragnie nas zmotywować, abyśmy w tym krótkim czasie do Jego przyjścia wiernie Mu służyli (Obj. 22,12).
● zachęcenia ich do częstszego rozmyślania o Panu Jezusie – o Jego cierpieniach, Jego przyszłej chwale, Jego roli i stanowisku, jakie zajmie w przyszłości. To jest kluczowym przesłaniem proroctwa (1. Piotra 1,11).
10.3 Czy biblijne proroctwa rzeczywiście się wypełnią?
Dowodów na wypełnianie się biblijnych proroctw jest wiele. Setki proroctw Starego Testamentu już się wypełniło.
Wiele z nich wypełniło się już w czasie starotestamentowym, np.:
● proroctwo Jeremiasza o 70- letniej niewoli południowej części Izraela w Babilonii (Jer. 25,11.12);
● powrót z niewoli pokoleń z południowego królestwa Izraela do swojej ziemi (Jer. 29,10; Ezdr. 1,1);
● proroctwo Izajasza o Cyrusie (Izaj. 44,28; 45,1);
● proroctwo Daniela o czterech królestwach (Dan. 2; 4; 7);
● proroctwo Izajasza o Hiskiaszu (Izaj. 39,6-7).
Wypełnienie się słów jakiegoś proroka dowodziło tego, że był on posłany przez Boga (5. Mojż. 18,22).
Wypełniło się także wiele proroctw dotyczących narodzenia, życia, cierpień, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa, jak to opisano w Ewangeliach (np. Mich. 5,1; Dan. 9,26; Ps. 22; Izaj. 53);
Również po wniebowstąpieniu Chrystusa wypowiedziano wiele proroctw:
● zburzenie Jerozolimy w roku 70. po Chrystusie (Łuk. 21,20-24);
● rozwój chrześcijaństwa zapisany w Objawieniu 2-3;
● wypowiedzi dotyczące końca okresu chrześcijaństwa (2. Tym. 3).
Żadna inna księga istniejąca na świecie nie może się poszczycić tak wielką liczbą wypowiedzianych i spełnionych proroctw. Ich dokładność i liczba nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do wiarygodności Biblii. Tak samo spełnią się wszystkie proroctwa dotyczące przyszłości.
10.4 Co mówi proroctwo o Zgromadzeniu (Kościele) Bożym?
Najpierw zadajmy inne pytanie: co rozumiemy pod pojęciem „Zgromadzenie”, „Kościół”? Są to wszyscy wierzący czasu łaski (od dnia Zielonych Świąt aż do pochwycenia). Do Kościoła należy każdy, kto wierzy w Jezusa Chrystusa. Greckie słowo „ecclesia” tłumaczone jako kościół, zgromadzenie, społeczność, oznacza „wywołany” lub „powołany” i wskazuje na charakter Bożego kościoła. Kościół jest wywołany z tego świata i należy do nieba.
Jeśli chodzi o wcześniej zadane pytanie: proroctwo ma ziemski charakter - dotyczy życia na tej ziemi. Kościół ma jednak niebiański charakter i niebiański cel (Obj. 21,2.10). Znajduje się więc poza obszarem starotestamentowych proroctw. Jedynie w Objawieniu znajdujemy wzmiankę o Kościele i jego powiązaniu z ziemią:
● oficjalne świadectwo Kościoła w okresie chrześcijaństwa (Obj. 2 i 3),
● rola Kościoła w Tysiącletnim Królestwie pokoju (Obj. 21 i 22).
