کلیسای امروز
7.1 کلمه " کلیسا" به چه معنی است؟
کلمه یونانی "Ecclesia" به معنی از بیرون فرا خوانده شدن است. کلیسا هیچ کاری با دنیا ندارد، بلکه دعوتی است آسمانی ، که این دنیا را فرا می خواند تا متعلق به مسیح باشند.
7.2 کلیسا چیست؟
کلام خدا تنها یک کلیسا را می شناسند واین کلیسا شامل تمام ایمانداران می شود. آنها در اتحاد باهم یک بدن را تشکیل می دهند اما نه به واسطه عضویت در تشکیلات خاصی بلکه تنها به واسطه روح القدس.
(اول قرنتیان 12:13 و افسسیان 1:23).
7.3 از چه زمانی کلیسا تشکیل شد؟
تشکیل کلیسا از روز پنطیکاست شروع شد و 50 روز بعد از رستاخیز
خداوند مسیح و قبل از ساعت 9 صبح (اعمال رسولان باب 2)(خصوصا آیه 15)
چرا زودتر اتفاق نیفتاد ؟
تشکیل کلیسا نمی توانست قبل از آن شروع شود، چرا که مسیح باید می مرد، از مرگ قیام می کرد وجلال می یافت، سپس روح القدس میتوانست بیاید. (یوحنا 7:37.39). در باب شانزدهم انجیل متی همچنان سخن از آینده است: " بر این صخره، کلیسای خود را بنا خواهم کرد " (آیه 18 )
چرا بعدها اتفاق نیفتاد؟
این باید در روز پنطیکاست اتفاق افتاده باشد همانطور که در باب 2 می خوانیم و در انتهای باب 2 می خوانیم که: "خداوند هر روزه نجات یافتگان را به جمعشان می افزود" بنابراین کلیسا بنا گشت.
7.4 آیا ماهیت کلیسا در عهد عتیق آشکار شد؟
خیر. راه مسیح و کلیسا درزمان قدیم آشکار و شناخته نشده بود (افسسیان 3:5). این وظیفه پولس رسول بود که بشارت کلام خدا را به گوش همه برساند.
(افسسیان 3:2,7,8) عهد عتیق فقط شامل نمونه هایی از کلیساست (بعنوان مثال ربکا ). اما هیچ کس نمی تواند حقیقت کلیسا را با آن تصاویر کشف کند، مگر به واسطه نور (چراغ) عهد جدید.
7.5 امروزه کلیسا شامل چه کسانی میشود؟
همه کسانی که به انجیل نجات ایمان آورده اند و از این رو به یک بدن پیوسته اند( اول قرنتیان 12.13). خواه از یهودیان باشند یا از غیر یهودیان.
7.6 چگونه عضوی از کلیسا شوید؟
خوب شما لازم نیست کاری انجام دهید. اگر ایماندار هستید، در حال حاضر عضو کلیسای خدای زنده هستید. تنها کلیسایی که توسط عهد جدید به رسمیت شناخته شده است. نیازی نیست که به کسی یا جایی بپیوندید.
یک ایماندار واقعی عضو بدن مسیح است( اول قرنتیان 12:12).
7.7چرا عهد جدید از تصویرسازی برای توصیف کلیسا استفاده می کند؟
چگونه میتوان برای یک خوک باران استوایی درجنگل را توضیح داد. او هیچ وقت یک هواپیما ندیده است. (یک هواپیما) برای او مفهومی ندارد.
بدون شک می توانید از یک تصویر استفاده کنید، به عنوان مثال: بگوییم یک هواپیما مثل یک پرنده بزرگ است، اما از فلز ساخته شده است، اما نمیتواند روی درخت فرود بیاید و بنزین میخورد و ...
از این طریق میتوان منظور را به یک خوک رساند که یک هواپیما چیست. دقیقاً به همان روشی که خداوند از طریق چیزهایی که برای ما ملموس است ( بدن، عروس، خانه) برای ما توضیح دهد که کلیسا مثل چیست.
7.8a منظور از خانه خدا، بدن مسیح و عروس مسیح چیست؟ کلیسا بدن مسیح است؟
بنابراین وقتی خدا می گوید کلیسا مانند یک بدن است، این به ما می گوید که همه ما به عنوان اعضای آن متفاوت هستیم. اعضای بدن ما تفاوت دارد و هر کدام وظایف مختلفی دارند، ولی در بین آنها وحدت وجود دارد.
همانطور که اعضای بدن، همه با هم کار میکنند و در آنها هماهنگی وجود دارد، و مهمتر از همه این است که مسیح سر این بدن است.
7.8b منظور از خانه خدا، بدن مسیح و عروس مسیح چیست؟ کلیسا خانه خداست؟
در یک خانه همه چیز باید به گونه ای مرتب ومنظم باشد که باعث رضایت صاحب آن خانه باشد . بنابراین در خانه خدا: یک نظم و ترتیب خاصی وجود دارد که باید آن را رعایت کرد ( اول تیماتائوس 3:15). در خانه خدا باید او را جلال داد ( مزامیر 26:8) و همه چیز باید در آنجا مقدس باشد (مزامیر 93:5).
7.8c منظور از خانه خدا، بدن مسیح و عروس مسیح چیست؟ کلیسا عروس میسح است؟
عروس باید محبت داشته باشد. این تصویر به ما می گوید که رابطه ای عاشقانه بین مسیح و کلیسا وجود دارد (افسسیان 5:25). محبت کلیسا می بایست تقسیم نشده و فقط مختص شخص مسیح باشد ( دوم قرنتیان 11:2)
همیشه بزرگترین آرزوی عروس این است که داماد او بیاید. " آمین. بیا، ای خداوند عیسی." ( مکاشفه یوحنا 22:17.20).
7.9 منظور از کلیسای خدا چیست؟
- کلیسای خدا در یک مکان و متشکل از تمامی ایمانداران است. این بخشی از کلیسای خداست ( به سوال 2 مراجعه شود)
- در دوران قدیم ( زمان عهد جدید )، خیلی ساده قابل رویت بود چرا که مسیحیان با یکدیگر در مکانی جمع میشدند. آنها شناخته شده بودند ولی هیچ بی ایمانی جرات اضافه شدن به جمع آنان را نداشت ( اعمال رسولان 5:13). اگر تعداد آنها برای جمع شدن در یک مکان خیلی زیاد می شد، در خانه های مختلف جمع می شدند اما در نهایت اتحاد و رفاقت با یکدیگر.
- امروزه مسائل کمی پیچیده تر شده است ( اما اصل خدا همیشه اجرا می شود). بشر کلیساها، سازمان ها، فرقه ها و دسته های مذهبی و غیره را ساخت. با معرفی عضویت های مختلف کلیسایی ( اعضایی به جز اعضای بدن مسیح).
براساس گفته های کتاب مقدس با آنهایی که مشتاق آن هستند ولی همیشه این را در ذهن خود دارند که شاید این تجمعی که آنها دارند کلیسای کاملی نباشد.
- کلیسای محلی و تجمعات کلیسایی بیانگر کلمه کلیسات (همان که جهانیست).
.
7.10 جمع شدن در نام مسیح به چه معناست؟
یک مسیحی میخواهد تا هر کارش را درنام خداوند انجام دهد، حتی خوردن و نوشیدن را ( کولسیان 3:17) اما اگر می خواهید تا در نام او جمع شوید (متی 18:20) خداوند باید در مرکز این ملاقات باشد، و این زمانی است که خدا بر همه چیز نظارت دارد، زمانیکه او در مرکز توجه قرار دارد.
شما تنها زمانی میتوانید در نام او جمع شوید که اراده او را بشناسید.
1. " جایی که " ← یک مکان مقدس
2. " دو یا سه نفر ← عددی مقدس
3. " در نام من " ← نامی الهی و مرکز این اجتماع
4. " با یکدیگر " ← اتحادی مقدس
5. " جمع شوند " ← قدرت الهی( جمع شده به هدایت روح القدس)
6. " من آنجا هستم " ← شخصی الهی و حاضر
7. " در میان ایشان "← مرکزیتی الهی
7.11 اجتماع ( جلسه ) کلیسایی چیست؟
یک جلسه، جایی است که تمام اعضای کلیسا دور هم جمع میشوند ( اول قرنتیان 14:23).
"به عنوان یک اجتماع" یا "یک کلیسا" ( اول قرنتیان 11:18) این زمانی است که ما میتوانیم آن را یک کلیسا بنامیم، البته متشکل از افرادی که شایسته و مشتاق باشند. عهد جدید حداقل سه هدف برای این جلسه و اجتماع به ما میدهد:
- پاره کردن نان ( اعمال رسولان 20:7) ( اول قرنتیان 11:24.26)
- دعا کردن ( اعمال رسولان 12:5.12) ( متی 18:19.20) و
- برای تعلیم ( اول قرنتیان 14:22.25)
7.12 چه کسی این اجتماع را اداره میکند؟( آیا وظیفه کشیش، شیخ یا ریش سفیدهاست) ؟
زمانیکه ایمانداران در نام او با یکدیگر جمع می شوند ( متی 18:20) سپس شخص مسیح در مرکز این تجمع خواهد بود. او تمام امور را اداره میکند.
این تجمعی با هدایت و رهبری یک انسان نیست. مسیح مسئول است و روح القدس مطابق با اراده او جلسه را هدایت میکند. ( اول قرنتیان 12:4.6) هر یک از برادران آزادند (زنها باید در جلسه ساکت بمانند_ اول قرنتیان 14:34) که با سرودی برای خداوند، دعا با صدای رسا یا سخن گفتن در جهت تعلیم، برای بنای کلیسا مشارکت کنند ( اول قرنتیان 14:26.33)
7.13 چه کسی باید خدمت کلام را برای مردم دنیا انجام دهد؟
منظور ما از "خدمت کلام" (اعمال رسولان 6:4) تعلیم و موعظه کلام خدا برای ایمانداران است. این باید توسط کسانی انجام شود که این عطیه را دریافت کرده باشند (معلم یا شبان). این خدمت همچنین باید یک شخصیت نبوتی داشته باشد: کلامی از خدا به گونه ای باید خوانده شود که روح و قلب مردم خدا را در بر گیرد. کلام خدا کلیسایی را که تنها یک فرد در آن خدمت کلام می کند را نمی شناسد. در انطاکیه چند تن از پیامبران ومعلمان بودند
(نه یک شبان ـ اعمال رسولان 13:1). پولس به قرنتیان می گوید: "پس مقصود چیست ای برادران؟ هنگامی که گردهم می آیید، هر کس سرودی، تعلیمی، مکاشفه ای، زبانی و یا ترجمه ای دارد. اینها همه باید برای بنای کلیسا به کار رود." و اینها همه باید در نهایت عشق و با ترسی مقدس از حضور خدا صورت پذیرد.
7.14 تفاوت بین عطایا و وظایف چیست؟
عطایا قدرتهایی روحانی هستند. (عطای تعلیم ، بشارت و غیره) در حالی که وظایف یک سری مسئولیت ها مانند سرود خوانی، مشایخ واین چنین خدمات هستند.
عطایا برای بنای بدن مسیح هستند. (افسسیان 4:12). بنابراین برای مثال یک معلم، میتواند در شهرها و کشورهایی دیگر تعلیم دهد، اما وظایف برای محل های مشخص داده می شوند: "در هر شهر مشایخی بر گماری" (تیتوس 1:5) و "گله خدا را که به شما سپرده شده است شبانی و نظارت
کنید" (اول پطرس 5:1.2).
7.15 چرا ما شیخ کلیسا را معین نمی کنیم؟
در عهد جدید مشایخ همیشه توسط رسولان منصوب (اعمال رسولان 14:23) یا به نمایندگی از آنان انتخاب می شدند ( تیتوس 1:5).
کسانی که دستورات رسولان را انجام می دادند. امروزه دیگر رسولان وجود ندارند، زیرا رسولان کسانی بودند که با خداوند ملاقات داشته اند ( اعمال رسولان 1:22) و (9:4.5). بنابراین دیگر رسولی نیست که امور را محول کند یا بتواند مشایخ کلیسا را برگمارد.
اما همچنان مردانی هستند که صلاحیت بودن در جایگاه شیخ کلیسا را داشته باشند ( اول تیموتائوس6-3:1). مطالعه دقیق آیات و توجه به لیست مشخصه های یک ناظر کلیسا نشان خواهد داد اگر چه تعداد این گونه افراد بسیار کم شده است، اما کسانیکه این مشخصه ها را داشته باشند هنوز می توانند به عنوان شیخ یا ناظر کلیسا خدمت کنند ( اول پطرس 5:2) ( اعمال رسولان 20:28).
7.16 در عهد جدید به چه عطایایی اشاره شده است؟
در باب چهارم افسسیان به پنج عطیه اصلی اشاره شده که توسط مسیح بخشیده می شوند:
1. رسول – کسانیکه عیسی مسیح را ملاقات کرده بودند (اعمال رسولان 1:22 و 9:4.5)
2. نبی – انبیاء کسانی بودند که نبوت می کردند (کلام خدا را به مردم می گفتند) قبل از تکامل عهد جدید، انبیاء مکاشفه هایی داشتند (افسسیان 3:5) حالا که کتاب مقدس کامل است مکاشفه ها نیز محقق شده است اما همچنان نبوت هایی وجود دارد: کلامی از جانب خدا که در لحظه ایی، بر اساس کتاب مقدس برای تعلیم و بنای کلیسا به شخصی الهام میشود (اول قرنتیان 14)
نیز در آن زمان زنانی بودند که نبوت میکردند ( اعمال رسولان 21:9) اما فقط در زمینه خودشان و مطمئنا در تجمعات کلیسایی این اتفاق نمی افتاد. (اول قرنتیان 14:34)
3. مبشر – کسی که انجیل را به گناهکاران و گمشدگان می رساند ( اعمال رسولان 21:8)
4. شبان – کسی که از اشخاص محافظت و سرپرستی میکرد، به عنوان شبانی برای گله خداوند (امروزه، برخی تعاریف دیگر برای کلمه شبان وجود دارد – یک انسان بشری که همه کارها را در کلیسا او انجام میدهد، اما این با تعریف شبان در کتاب مقدس متفاوت است و این "شبان" کتاب مقدس نیست.)
5. معلم – کسی که قادر است تا حقیقت کلام زنده خدا را به گونه ای تفسیر کند که قلب شنوندگان را در برابر حقیقت کلام نرم سازد.
هم چنین باید افزود که عطایای دیگری نیز وجود دارد ( اول قرنتیان 12 و رومیان 12)
7.17a نقش این عطایای معجزه آسا چه بود؟
چرا خدا این ها را داد؟ برای بشارت و تبلیغ؟ برای ایجاد صحنه های احساسی؟ یا برای کاهش رنج های ایمانداران؟
هیچ کدام. خدا این نشانه های حیرت آور را داد تا ثابت کند که خدا شروعی تازه شکل داده است. دوران شریعت به پایان رسیده بود. خدا کلیسا را به وسیله روح القدس بنا کرد، سپس او رسولان را در روز پنطیکاست (نقطه آغاز کلیسا) قادر ساخت تا به زبانهای غیر صحبت کنند به طوری که برای دیگر مردمان قابل فهم باشد.
چه کسی می توانست رد کند که این کار خدا بوده؟ نکته اینکه تکلم به زبانهای غیر نشانه ای تنها برای یهودیان بود (اول قرنتیان 14:21).
در مواقعی نیز شفا میدادند (اعمال رسولان 3) اما نه برای خلاص کردن ایمانداران از رنج و عذاب، بلکه نشانه ای بود برای غیر ایمانداران. (اعمال رسولان 4:16.30) و (عبرانیان 2:4)
7.17b امروزه این عطایای معجزه آسا چه نقشی دارند؟
ناقوس کلیسا به صدا در می آید زمانی که (خدمت) آغاز میشود، نه زمانی که پایان می یابد. درست است؟ این دقیقا شبیه هدایای معجزه آسا است. البته خداوند همچنان می تواند معجزه کند و انجام میدهد، اما با عمل کردن عطایا متفاوت است.
در مورد زبانهای غیر چطور؟ خب، بگذارید از شما بپرسم: آیا کسی را می شناسید که بتواند با زبانی صحبت کند که قبلا یاد نگرفته است؟ (این اتفاقی است که در باب دوم اعمال رسولان افتاد).
در جایی که مردم ادعای سخن گفتن به زبانهای غیر می کنند، بگذارید از شما بپرسم: آیا با قوانین ذکر شده در باب 14 نامه اول قرنتیان موافق هستید؟
آیا تمام گفتارها ترجمه می شود؟ ( آیات 27و13). آیا آنها به عنوان نشانه ای برای غیر ایمانداران بکار گرفته می شود؟ ( اول قرنتیان 14:22).
آیا بانوان در کلیسا ساکت می مانند (آیه 34)؟ اگر خدا عطیه ای بدهد (همانگونه که در عهد جدید توضیح داده شده است) ما میخواهیم که آن را بشناسیم. اما باید از "عطایای جعلی" بر حذر باشید. آنهایی که به عنوان عطیه ای الهی تمجید میشوند ولی از آموزه های کتاب مقدس بسیار دور هستند.
7.18 منظور ما از " نابودی کلیسا " چیست؟
حقیقتاً امروزه مسائل نسبت به راهی که خدا ابتدا در روز پنطیکاست قرار داد بسیار متفاوت است. مسیحیان در گروه های مختلف از هم جدا شده اند. خیلی از آنها بجای آنکه بسادگی به عنوان بخشی از بدن مسیح عمل کنند، عضوی از سازمانهای غیر شده اند. آنجا کلیسایی است دروغین (با رهبری یک انسان) با تعالیمی شریرانه (درباره مسیح، بیگناهی او، تجسم او، انسانیت او، درباره کارهایش، نجات و ...).
از الهام تحت اللفظی کتاب مقدس در سوال نامبرده شده است. در برخی مکان ها این سیرت شیطانی تحمل می شود و این به نظر میرسد که حرکتی پایدار و مارپیچی به سمت پایین دارند... هم چنین در برخی محافل مسیحی، فقدان جدایی از شرارت ها وجود دارد.
7.19 ) چگونه میتوانید این اتحاد را در زمان ویرانی و جدایی نشان دهید؟
خب، آیا بشر همه چیز را خراب کرده است؟ بله. اما آن به این معنی نیست که دیگر عمل کردن طبق اصول کتاب مقدس غیر ممکن است. با وجود اینکه بشر سازمان ها و تشکیلات را شکل داده است، شما همچنان میتوانید کاری که کلام خدا می گوید را انجام دهید: بسادگی دور مسیح جمع شوید (انجیل متی 18:20) و درک کنیم که ما عضوی از بدن مسیح هستیم (اول قرنتیان 12:12.13). دعا کنید و مسیح ایمانداران دیگر که به دنبال خداوند هستند را به شما نشان خواهد داد. با آنها ملاقات کنید و بسادگی در تلاش باشید تا آموزه های کتاب مقدس را به بهترین نحو بکار گیرید. منظور ما این نیست که سعی نمایید تا یک کلیسای جدید تاسیس کنید. خدا خود قبلاً کلیسا را شکل داده است (پنطیکاست) و این کافی است و امروز ما به آسانی قادر به درک کاری که او کرده است هستیم.
7.20 چه کسی برای دریافت " نان و شراب " مورد قبول است؟
قطعاً تمام ایمانداران، غیر از آنهایی که صلاحیت ندارند. چرا تمام ایمانداران؟ بخاطر اینکه این یک مزیت برای هر یک از اعضای بدن مسیح است (اول قرنتیان 10:17).
اما در مورد بی صلاحیت ها چطور؟ چگونه آنها رد صلاحیت می شوند؟
خب، در واقع سه دلیل وجود دارد:
- سیرت بدکار. به عنوان مثال مردی که در اول قرنتیان باب پنج باید از کلیسا رانده میشد.
- تعالیم شریرانه. اگر کسی تعلیم مسیح را نیاورد (نامه دوم یوحنا 9.11) حتی شما نباید او را به خانه خود راه دهید. حتی اگر کمتر بتوانید با او شام یادبود مسیح را جشن بگیرید. تعلیم شریرانه "خمیر مایه" است. (غلاطیان 5:9)
- مشارکت با شریر. کسی که به فرد شریر خوشامد بگوید (نامه دوم یوحنا 9.11) "در اعمال بدش شریک میشود". کسانی که در قرنتس به ضیافت معبد بت ها می رفتند "شریک دیوها می شدند" (حتی اگر شخصاً به بت ها اعتقادی نداشتند. اول قرنتیان 10:19.22). (همچنین در اول قرنتیان 15:33) و (مکاشفه یوحنا 2:14)
7.21 ارتباط بین جلسات محلی چیست؟
یک جلسه محلی (یا اجتماع، کلیسا) بخشی از کلیسای خداوند است (اول قرنتیان 1:2) بنابراین جلسات محلی در هماهنگی با یکدیگر عمل می کنند (به عنوان اعضای بدن یک انسان با یکدیگر عمل میکنند نه بر ضد یکدیگر). وقتی که یک اجتماع محلی تصمیمی می گیرد (در رابطه با تادیب و یا پذیرفتن یک ایماندار به عضویت کلیسا) سپس تمامی اجتماعات دیگر نیز به آن مقید می باشند: "هر آنچه بر زمین ببندید، در آسمان بسته خواهد شد" (متی 18:18). پولس رسول بارها تکرار می کند که دستورالعمل هایی که به قرنتیان داده شده است را در تمام کلیساهای دیگر نیز بدان حکم می کند. (اول قرنتیان 1:2 ، 4:17 ، 7:17 و 11:16)
7.22 تادیب در کلیسا چیست؟
هدف از تادیب توسط کلیسا، کمک به بازگشتن فرد از عمل کردن در راهی است که استوار در تعالیم مسیحی نیست. نوع این تادیب بستگی به وضعیت فرد دارد. اساساً هفت نوع تادیب مختلف وجود دارد:
- رهایی گرفتار شدگان در خطا و نادرستی (غلاطیان 6:1.2)
- هشدار دادن و کنار کشیدن از آنهایی که در بی نظمی و آشفتگی قدم برمی دارند (اول تسالونیکیان 5:14 و دوم تسالونیکیان 3:14.15)
- توبیخ کردن در برابر عموم (اول تیموتائوس 5:20 و غلاطیان 2:11.14)
- جدا شدن از گناهکاران و آنهایی که عامل تفرقه و جدایی اند (تیتوس 3:10 و رومیان 16:17)
- تادیب ساکت کردن (اول تیموتائوس 1:3.4 و تیتوس 1:10.11)
- مقابله با شخص خاطی (متی 18:15)
- بیرون راندن اشخاص شریر (اول قرنتیان 5:13)
7.23 فرقه چیست؟
کلمه فرقه به روش های گوناگونی استفاده شده است. در اصل بر اساس نظرات رهبران آنها به معنی "مکتب" یا "حذب" بوده است. با این مفهوم فرقه زمانی می آمد که تعلیم بخصوصی شکل می گرفت (مطابق کتب مقدس و تعالیمی که به آن بیش از حد تاکید شده بود) و برای اینکه به این مکتب یا حذب تعلق پیدا کنید، می بایست تعالیم آنها را تصدیق یا قبول می کردید. (نگاهی بیاندازید به نامه اول قرنتیان 11:18.19) در زبان روزمره، گروههای مختلف (و بعضی اوقات تمام) مسیحیان به عنوان "فرقه" که به طور معمول توهین آمیز است نامیده می شدند. (نگاهی کنید به اعمال رسولان 14:5.24 و 28:22)
در حال حاضر، چه چیزی است که مسیحیان را فرقه یا فرقه گرا می سازد؟ اساساً دو چیز:
اول آنکه به طور رسمی سازمانی را بسازید که نیاز است به آن تعلق داشته باشید، قبل از آنکه بتوانید از مشارکت و پیروی سایر اعضا لذت ببرید و دیگر آنکه شرایط را بر کسانی که به عضویت درآمده اند تحمیل کنید. البته نه مطابق با شرایط کتاب مقدس و در کمال خلوص همراهی، تعلیم و تجمع کردن، بلکه یک سری الزامات اضافی کتاب مقدسی مثل پوشیدن لباسی خاص!
7.24 آیا ما یک مذهب یا لقب خاصی داریم؟
اگر شما بخشی از یک مذهب (سازمانی با عنوان خاص) هستید، پس بهتر است همین حالا آنجا را ترک کنید. مسیحیان در ابتدا هیچ عنوان یا لقبی نداشتند (آنها بسادگی "مسیحیان" خوانده می شدند، زیرا همه افراد جدید با مسیح در ارتباط بودند. در پیوند با مسیح و مشتاق به او). نیز امروزه ما نیاز به اسم خاصی نداریم. ما می توانیم شاد باشیم فقط بخاطر اینکه عضوی از اعضای بدن مسیح هستیم.
7.25 چگونه ما با مسیحیانی که آنها را نمی بینیم در ارتباط هستیم؟
آنها در مسیح برادران و خواهران ما هستند. ممکن است نتوانیم با آنها همراه شویم (نان را پاره کنیم) اما عاشق آنها هستیم. چگونه این عشق را نشان می دهیم؟ با خواستن بهترین ها برای آنها. با تلاش برای کمک به آنها در راهی برادرانه، تلاش برای بنای آنها و پیشرفت آنها در ایمانشان. که این اغلب شامل تعلیم دادن کلام خداست.
